Een kind is een kind. Niet zijn diagnose. Je zou jezelf bijna afvragen of er tegenwoordig nog kinderen zijn zonder diagnose. Vroeger was een kind gewoon druk of juist rustig, het kon snel afgeleid zijn of juist enorm geconcentreerd, je had kinderen die goed konden leren en kinderen die minder goed konden leren. Zo was het gewoon. En iedereen mocht er zijn. Het komt tegenwoordig vast niet vaker voor, maar er wordt wel vaker een diagnose gesteld. Daarmee lijkt het alsof op ieder kind een stempel geplakt wordt. Aan de ene kant is dat misschien goed omdat de omgeving het kind dan beter begrijpt, omdat het gedrag van het kind beter begrepen wordt, en omdat het eventueel medicijnen krijgt of begeleiding. Ook regelgeving speelt een rol: met een diagnose is extra hulp of speciaal onderwijs eenvoudiger te verkrijgen. Maar aan de andere kant is een kind zoveel meer dan heel erg druk of superslim. Kinderen hebben allemaal aparte karakters met eigen persoonlijkheden.
In deze serie heb ik de tijd genomen om kinderen met én zonder diagnose te fotograferen en het vast te leggen gewoon zoals het is. Want zeg nou zelf, ieder kind is toch uniek? En zie jij welk kind een diagnose heeft en welk kind niet?
‘Cause you’re amazing, just the way you are’ (Bruno Mars, 2010)
