Iedereen is uniek. Maar toch lijkt ´doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg´ de norm te zijn. Terwijl ik er zelf van overtuigd ben dat het fijn is om helemaal jezelf te kunnen zijn. De keuzes te maken die bij je passen. De dingen te zeggen waarvan jij overtuigd bent. De kleding te dragen die jij mooi vindt.
Ook al betekent dat, dat je opvalt, dat je anders bent, dat je eruit springt, dat je niet aan de norm voldoet. Want wie heeft deze norm eigenlijk bepaald? Je ouders? Je vrienden? Je klasgenoten of collega’s?
Spring er maar uit. Volg je hart. Wees jezelf. Wees buitengewoon.